Ostatnio Atelin opisywał dedykację wpisaną Annie Krasuckiej przez Stanisława Zielińskiego w książce W stronę Pysznej a już parę dni później spotkała mnie podobna przygoda. 

Swego czasu Betacool (pozdrawiam serdecznie!) poinformował mnie o istnieniu książki Błazen Mirosława Słowińskiego i ja tę książkę usiłowałem kupić za jakąś przystępną cenę ale na Allegro kosztowała około 40 zł (parę dni temu widziałem po 25 zł), więc poszukałem w internetowych antykwariatach, nawet znalazłem i kliknąłem kup, ale coś mnie podkusiło, żeby do człowieka wcześniej napisać a on się nie odzywał, więc uznałem, że nie zapłacę w ciemno. No i zostałem bez książki :( Znalazłem ją na czyimś chomiku w pdf-ie ale to nie to samo. Betacool także nie zasypywał gruszek w popiele i dał pokaz w Akademii Wnet, więc znów ruszyłem na łów. Tym razem z sukcesem.

Bardzo lubię znajdować w książkach z drugiej ręki pozostawione ślady innych czytelników. Nie mam na myśli wylanej kawy, czy śladów tłustych paluchów, bo tego akurat w książkach nie lubię, natomiast wszelkie zakładki, kawałki gazet, bilety podróżne, pocztówki, liściki, fiszki biblioteczne i inne druki ulotne — jak najbardziej. To się przydarza właściwie tylko w używanych książkach, jedynie czasami do nowych książek wydawca lub sklep dodaje zakładki. To ma jednak charakter reklamy a nie realnego czyjegoś kontaktu z książką.

Nie lubiłem jak przychodziły do mnie popisane książki ale do tej bazgraniny nabrałem dystansu, kiedy kupiłem książkę Cenckiewicza o Annie Walentynowicz. Tu jakiś poprzedni użytkownik na bieżąco odnotowywał swoje uwagi i na marginesach pozostawił ich całą litanię. Zapamiętałem jedynie najbardziej emocjonalny epitet: Skurwysyn, przy opisie zachowania Wałęsy, który w 1981 r. zaprotestował przeciw propozycji, żeby Walentynowicz została honorowym członkiem Komisji Porozumiewawczej a jednocześnie opowiadał, że będzie jej bronił, ze względu na wspólną walkę i odsiadki.
Z tym błaznem jednak, na razie, damy sobie spokój i wracamy do książki Słowińskiego.

Zamówiłem Błazna i przyszedł. W kondycji „mucha nie siada” albo „nówka nie śmigana”. Byłem pewien, że to jakiś leżak magazynowy a tu znajduję między kartkami bilecik wizytowy w formacie 8,8 x 3,9 cm z nazwiskiem dr MIROSŁAW SŁOWIŃSKI. Czyli włożył go tam sam autor książki.

Betacool go przedstawiał podczas swojego wykładu ale nie zaszkodzi przypomnieć, za Wikipedią:

Mirosław Słowiński (ur. 8 kwietnia 1953 w Zagórowie) – producent filmowy i pisarz. Jest absolwentem Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i doktorem nauk humanistycznych. Zajmował się organizowaniem studenckich festiwali kulturalnych w Poznaniu. Był redaktorem naczelnym tygodnika „Kultura”, redagował tygodnik „Słowo” oraz „Przegląd Kulturalny”, jak również współpracował z tygodnikiem „Wprost” i „Głosem Wielkopolskim”. Był wiceministrem kultury i sztuki w rządzie premierów M. Rakowskiego i T. Mazowieckiego. Jest laureatem nagrody I stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Był producentem filmów, między innymi: Quo vadis Jerzego Kawalerowicza, Kto nigdy nie żył... Andrzeja Seweryna, Przyjaciółki oraz Przyjechała nasza malarka ... znaczy jest już lato – szkic do portretu Grażyny Harmacińskiej-Nyczki Wandy Różyckiej-Zborowskiej oraz Syberiada polska Janusza Zaorskiego.

Książki:
Błazen – dzieje postaci i motywu (1990)
Cztery uczty, jeden świat (2004)
Zagórów. Album miasta 1407-2007 (2007)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mirosław_Słowiński

Wnioskuję, że to lewica albo zbliżone kręgi. Nie dziwi to, bo z drugiej strony bileciku znajduje się dedykacja. Za brak dyskrecji nie będę przepraszał, nie ma nawet mowy. Brzmi tak:

Pani Ola Miller,

przesyłam książkę zgodnie
z wczorajszą obietnicą.
Dziękuję za miłe
zainteresowanie
        łączę ukłony
                                M. Słowiński

15. IV 96

Paczka przyszła z Wiązownej pod Warszawą.

A tu skany bileciku:


 

---

tagi: książki  miller  błazen  słowiński 

	umami
	8 lutego 2020 11:16

39     5121    6 zaloguj sie by polubić